آذر منصوری وقتی تورم تاثیر خود را بر قوت لایموت مردم می‌گذارد، باید پذیرفت حكمرانی در ایران با ضعف‌های جدی همراه است و چنانچه اراده‌ای برای اصلاح این شیوه حكمرانی وجود نداشته باشد، شوربختانه باید منتظر ونزوئلایی شدن اقتصاد ایران بود. 1) در خبرها خواندم كه بعد از طرح موضوع بانیان وضع موجود از جانب آقای رییسی، ستادهایی در دولت تشكیل شده -كه بعد از زاكانی شهردار وقت كه تا آبدارچی‌های غیر خودی را از شهرداری اخراج كرده است- دولت سیزدهم هم هرچه بانی وضع موجود (بخوانید غیر خودی‌ها) در دولتش باقی مانده را از زیرمجموعه دولت سیزدهم حذف كند! این رویكرد بخشی از صورت مساله عارضه‌ای است كه حكمرانی در ایران با آن مواجه است. «حذف غیرخودی‌ها تا سرحد ممكن». در حالی كه در كنار تورم لجام‌گسیخته كه روز به روز سفره‌های مردم را كوچك‌تر می‌كند و در گام اخیر به ماكارونی و نان كه قوت لایموت مردم است، رسیده، شاخص‌های دیگر اقتصاد ایران نظیر تولید خالص ملی و تولید ناخالص ملی، رشد اقتصادی، نقدینگی، كسری بودجه و ركود و... جامعه ایران را تحت‌تاثیر جذب قرار می‌دهد و گویی كه حكمرانی در مسیری معكوس در حال حركت است. عدم توجه به نظرات صاحبنظران و‌ دلسوزان كشور و اخراج هر چه غیر خودی است نیز مزید بر علت شده است. ۲) دولت مستقر و حامیان او همچنان اصرار دارند معیشت مردم و اقتصاد ایران را به موضوع تحریم‌ها و رویكرد ایران در سیاست خارجی ارتباط ندهند. من هنوز با توجه به آنچه تحریم‌كنندگان ایران به دنبال ایران بودند و از قضا ادعا می‌كردند كه تحریم‌ها بر زندگی مردم ایران تاثیری ندارد! در تعجبم چرا رویكرد غالب در حكمرانی ایران، اصرار دارد كه بگوید تحریم‌ها بر اقتصاد و معیشت مردم ایران اثری ندارد. همان رویكرد غیر واقع‌بینانه و جناحی كه باعث شد در دولت گذشته هم برجام و هم fatf رقیب سیاسی جناح بازمانده از انتخابات ۹۲ و ۹۶ محسوب شود، برجام را كاغذ پاره‌اش بنامند، آن را آتش بزنند و اجازه ندهند مساله تبادلات تجاری و ‌مالی ایران با دنیا حل شود. كدام كشور را می‌توان سراغ گرفت كه بدون تبادل و تعامل با دنیا رونق اقتصادی داشته باشد... نرخ بیكاری را كاهش دهد، تورم را كنترل كند و در یك كلام اقتصاد به‌سامانی داشته باشد؟ از سرمایه‌گذاری در بخش‌های آب و برق و گاز و نفت گرفته تا تامین مواد اولیه دارو و تجهیزات صنعتی و... تا اشتغال مردم، تحت‌تاثیر صادرات و واردات است. اینكه تصور شود با تهاتر می‌شود كشور را اداره كرد، معنی دیگری جز مدیریت كشور به روش عصر حجر به ذهن تداعی نمی‌كند. ایران نیز باید بتواند با همه كشورهای جهان تعامل و تبادل داشته باشد تا اقتصاد ایران فضایی برای تنفس داشته باشد. بنابراین سیاست خارجی باید در ریل عقلانیت و واقع‌بینی قرار گیرد و حكمرانی در ایران نیز باید بتواند از همه ظرفیت‌های كشورهای منطقه و جامعه جهانی در خدمت به منافع ملی و اقتصاد كشور استفاده كند. معلوم نیست تا انتخابات بعدی امریكا آیا امكانی برای احیای برجام وجود دارد یا نه؟ هر لحظه تاخیر و تعلل در احیای برجام و رفع تحریم‌ها، معنی جز زیان غیر قابل جبران به اقتصاد ایران به دنبال نخواهد داشت. ضمن آنكه موضوع fatf نیز باید هرچه سریع‌تر حل‌وفصل شود. ۳) اینكه تصور شود اقتصاد ایران با رفع تحریم‌ها در مسیر توسعه قرار خواهد گرفت، تصوری باطل و گزاف است. اقتصاد نیز مانند دیگر مسائل در چارچوب حكمروایی خوب در مسیر توسعه و پیشرفت قرار خواهد گرفت. هیچ راه نجاتی جز پذیرش الزامات حكمروایی خوب برای برون‌رفت از شرایط موجود در عالم واقع وجود ندارد. حال باید دید این شیوه حكمرانی در ایران چه كسری از یك حكمرانی خوب است. آن كسری را جبران كنید.